Είμαι και πολύ cool ...

Βασικά λέω να πάω στη συναυλία της Mαντόνας
(© Καθημερινή) μόνο και μόνο για να δω τη Robyn ...

Η εικόνα από εδώ

Ντένις ο τρομερός

'' Το λαμπερό πρόσωπο του παρελθόντος είχε αλλάξει πλέον ριζικά.Γιατί μπορεί τα πυκνά γένια να έκρυβαν το μπαγιάτικο δέρμα του,που ώρες-ώρες έμοιαζε μουλιασμένη χαρτοπετσέτα από την πρόωρη γήρανση,αλλά δεν μπορούσαν να κρύψουν ούτε τα χαλασμένα δόντια του ούτε τα βαθουλωμένα μάτια ούτε την πρησμένη μύτη του.Ήταν τριαντα εννέα χρόνων,έμοιαζε όμως τουλάχιστον πενηντάρης.
(...) Το Eternity άνηκε στον Πίτερ Λόρε,φίλο από τα παλιά,που τον είχε μαζέψει το προηγούμενο βράδυ τύφλα στο μεθύσι από ένα κακόφημο μπάρ γεμάτο πρεζόνια και ντράγκ ντίλερς,όταν ο Ντένις του είχε τηλεφωνήσει σχεδόν κλαίγοντας λέγοντας του ότι δεν είχε πού αλλού να πάει,που αλλού να κοιμηθεί(...)
''Αισθάνομαι μόνος'',έκανε με σιγανή,βραχνιασμένη φωνή εκείνος και την ίδια στιγμή αποτέλειωσε το ποτήρι του για να το ξαναγεμίσει με βότκα κα πορτοκάλι.
''Ντένις,για όνομα του Θεού,είναι εννέα το πρωί!''
''Κοίτα τον ουρανό Πίτερ ... ''.

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το καταπληκτικό διήγημα του Στέφανου Δάνδολου Σταγόνες στον ωκεανό,υπάρχει στο τεύχος Νο 14 του περιοδικόυ Zoo,αλλά και στη συλλογή διηγημάτων Αγάπη Σε Δυο Σταγόνες Όνειρο,και κρίμα που δε μπορώ να το δημοσιεύσω ολόκληρο.Αναφέρεται στην τελευταία μέρα της ζωής του Dennis Wilson,του οποίου το album Pacific Ocean Blue που μόλις επανεκδόθηκε αποδεικνύει ότι δεν ήταν απλώς ο μόνος από τους Beach Boys που ήξερε να κάνει surf.Όπως λέει και ο David Toop στο βιβλίο O ωκεανός του ήχου,το Pacific Ocean Blue ''ταλαντεύεται αποσπασματικά ανάμεσα στην έκσταση του surfer,τη λατρεία της φύσης και τη συναισθηματικότητα του αλκοολισμού''.Προσωπικά μου θύμισε και το On The Beach του Neil Young - το τέλος του California dreamin' και τον ωκεανό ως σύμβολο αποξένωσης ...

Μας κούφανες !

Οι My Bloody Valentine επιστρέφουν θορυβώδεις.Ετοιμάστε τα earplugs ...
Η ερώτηση της ημέρας:δηλαδή πόσο καλύτερο θα ακούγεται το Loveless remastered ;

Η φωτογραφία από εδώ

Έπεσες και μια φορά μέσα ...

Arshavin,θεέ !

Έκκληση προς τον ποδοσφαιριστή-ξωτικό της Εθνικής Ρωσίας:Συγγνώμη που άφησα τα πουρνάρια (=Euro) για να πάω σε γάμο.Σου αφιερώνω τα τρία μπουκάλια κρασί που ήπια στον εν λόγω γάμο και ευελπιστώ να πάρεις την κούπα,ώστε,όχι μόνο να βγάλω-μέσω στοιχήματος- το εισιτήριο για το άλλο ξωτικό που θα έρθει στο τέλος Ιουλίου-την Bjork ντε !-αλλά και τα cd του καλοκαιριού ...

A marriage made in heaven

Ομολογουμένως κάτι μου έλειπε από την πολύ καλή ,κατά τα άλλα,πρόσφατη συναυλία των Spiritualized.Η απορία μου λύθηκε διαβάζοντας την είδηση σύμφωνα με την οποία οι Spiritualized έπαιξαν ως support του Lenny Kravitz για κάποιες συναυλίες στην Εσθονία και το Ελσίνκι,κάτι που δυστυχώς δεν ακολούθησαν οι έλληνες διοργανωτές με αποτέλεσμα να χρειάζεται μια μικρή περιουσία για να δει κανείς και τους δύο.Χάνεται επίσης η ευκαιρία να παρατηρήσει κανείς από κοινωνιολογική σκοπιά το συγχρωτισμό των δύστροπων indie kids με τους φίλους του παλαιομοδίτη ρόκερ.

Παρακάτω κάποια άλλα αμφισβητήσιμα συναυλιακά ζευγάρια,που αλίευσα -με παραγάδι-από ένα παλιότερο τεύχος του περιοδικού Spin :

• 1967 -Ο Jimi Hendrix ανοίγει για τους Monkees
• 1972-Oι Roxy Music ανοίγουν για τους Jethro Tull
• 1973-Οι Lynyrd Skynyrd ανοίγουν για τους New York Dolls
• 1974-Οι Hall + Oates ανοίγουν για τον Lou Reed
• 1982-Οι U2 ανοίγουν για τους J. Geils Band
• 1986-Ο Dwight Yoakam ανοίγει για τους Husker Du
• 1988-Ο Schooly D ανοίγει για τους Jesus and Mary Chain
• 1996-Οι Bad Religion ανοίγουν για τους Deep Purple

Top of the world,ma !

.... ή The Big Three Killed My Baby όπως θα έλεγαν οι White Stripes...
Απίστευτο τo παραλήρημα του Kevin Garnett μέτα την κατάκτηση του (πρώτου του) πρωταθλήματος με τους Boston Celtics απέναντι στους Lakers(αυτό δεν είναι μουσικό blog,είναι το All Star Basket)...

...και έδειραν

Μπορεί λόγω του χρονοδιαγράμματος να χάσαμε το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας των Happy Mondays,αλλά μετά την εξωφρενική εμφάνιση των Holy Fuck στο Synch δε θα πείραζε να χάναμε και τους Stone Roses (εντάξει,αυτό μάλλον είναι ύβρις).Πραγματικά δε θυμάμαι την τελευταία φορά που ήθελα να ξαναδώ συναυλία σε repeat αμέσως μετά το τέλος της.Συμπαθητικοί οι Yo La Tengo,ενδιαφέρων ο Vladislav Delay,πολύ καλοί οι Liars και οι The Field,αν και δυστυχώς δεν έπαιξαν το Α paw in my face.
Επίσης,δεν είναι ο Bez -επάγγελμα crowd pleaser-το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα περιττού μουσικού σε συγκρότημα (μαζί ίσως με τους χορευτές από τους Prodigy και τον τύπο που ήταν στους Wham με τον George Michael);Για του λόγου το αληθές,παραπέμπω στον αποτυχημένο μουσικό της αγγλικής σειράς-κόλλημα Peepshow (βλέπε προηγούμενο post),που όταν τον συγκρίνουν με τον Bez τον αποστρέφεται μετα βδελυγμίας (τα επεισόδια του Peepshow,για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχουν ολόκληρα στο You Tube).

I Remember Mozart

Συμπληρώθηκαν το Σάββατο 15 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου Drazen Petrovic.Την επομένη του θανάτου του το παλιό μπασκετικό περιοδικό Τρίποντο -το οποίο συμπτωματικά είχα βρεί πριν από κανα μήνα στο Μοναστηράκι-κυκλοφορεί με το μακάβριο τίτλο ''Θα τα πάρω όλα '',εννοώντας την επικείμενη μεταγραφή του στον Παναθηνα'ί'κό.Το τεύχος είχε ήδη βρει το δρόμο για τα περίπτερα όταν έφτανε η είδηση του τροχαίου κάπου ανάμεσα στη Νυρεμβέργη και το Μόναχο.Εκείνη τη μέρα είχε αποφασίσει να μην πάρει το αεροπλάνο με την υπόλοιπη αποστολή της ομάδας μπάσκετ της Κροατίας,να ταξιδέψει οδικώς προς το Ζαγκρεμπ και να δώσει το τιμόνι στη φίλη του.Αποχαιρέτησε τον αδερφό του με τη φράση ''You fly,you die ''...
Ένα αφιέρωμα-βιογραφικό για τον Drazen Petrovic εδώ

Τις κάλτσες του παίζει ο άνθρωπος !

Το δίλημμα αμείλικτο :Nick''King Ink ''Cave ή Dinosaur ''Ο- J Mascis-είναι-θεός''Jr;Προτιμήθηκε το δεύτερο ,καθώς :
α)Ο Nick Cave είναι σαν την Ακρόπολη-όλο και κάποια ευκαιρία θα έχεις να τον δεις live.Αντίθετα με τους Dinosaur,δεν ξέρεις πότε ο J θα (ξανα)πλακωθεί στις μπουνιές με τον Lou Barlow.
β)Είχα πρόσκληση
Η συναυλία σίγουρα με αποζημίωσε,αν και παραβίασα τον ένα από τους δύο κανόνες αμφίεσης σε παρόμοιες περιπτώσεις:
α) Μη φορέσεις t-shirt του συγκροτήματος που εμφανίζεται
β)Ειδικά για συναυλίες της εναλλακτικής ροκ ,τα μπλουζάκια των Sonic Youth πρέπει να αποφεύγονται.Το 1/5 των παρευρισκομένων είχε την ίδια φαεινή ιδέα ,και αρκετοί από αυτούς φορούσαν το ίδιο σχέδιο με μένα-το εξώφυλλο του album Goo (φωτο).

Big Time Saras

... παρ 'όλα αυτά πρωταγώνιστες του πέμπτου τελικού στο μπάσκετ ήταν οι κάφροι ,οι ρίψεις αντικειμένων και τα ρατσιστικά συνθήματα εναντίον του Σχορτσιανίτη.Αλλά τί να περιμένεις όταν ο πρόεδρος του Παναθηναικού αποκαλεί καραγκιόζη τον άνθρωπο-τοτέμ του ελληνικού μπάσκετ και τον εξοστρακίζει από τα βίντεο και τις φωτογραφίες της ομάδας (κατά την ίδια νηπιακή αντίληψη σύμφωνα με την οποία οι αμερικάνοι μετονόμασαν τις τηγανιτές πατάτες από french fries σε liberty fries);Οι τελικοί του NBA ανάμεσα στους Celtics και τους Lakers που αρχίζουν τα ξημερώματα προσφέρονται για ένα μπασκετικό 80s revival,άγρια ξενύχτια,αλλά και για όχι και τόσο κολακευτικές για το ελληνικό πρωτάθλημα συγκρίσεις ...

Θα γυρίσει ο τροχός ...

... ή Jacob 's Ladder,ή Wheel of Steel ...

Ας αφήσουμε τα ανόητα λογοπαίχνια για το τελευταίο για φέτος επεισόδιο του Lost και ας αποφύγουμε τα spoilers .Να σταθούμε μόνο στον Jack,που άφησε μούσι,παρίστανε το μεθυσμένο αυτοκαταστροφικό και οδηγούσε ακούγοντας Nirvana και Pixies (καλά,κανένας δεν του μίλησε για τους National ;)
Mε ηγετικές ικανότητες που μάλλον δε θα ζήλευε ο Makiavelli και αφήνοντας τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα στην κρίσιμη στιγμή και να πηδάνε από ελικόπτερα,δικαιολογείται να έχει τύψεις.Μήπως θα έπρεπε να ήταν κάποιος άλλος στο φέρετρο ;

Υ.Γ :Στα σχόλια υπάρχει ένα μικρό spoiler.Proceed at your own risk !