Summer, well ...

Να το δοκιμάσω με το Sgt Pepper's ...

" Σύμφωνα με τον Ντελόρμ, έπρεπε να γίνει κανείς ένα με τα μεγάλα έργα. Αυτό επιτυγχανόταν με τρόπο πολύ παράξενο: αφοδεύοντας πάνω στις σελίδες του Σταντάλ, φυσώντας τη μύτη του με τις σελίδες του Βίκτωρος Ουγκό, αυνανιζόμενος και εκφεσδονίζοντας το σπέρμα του πάνω στις σελίδες του Γκοτιέ ή του Μπάνβιλ, ξερνώντας πάνω στις σελίδες του Λαμαρτίνου, χαρακώνοντας το δέρμα του με ξυραφάκια και πιτσιλώντας με αίμα τις σελίδες του Μπάλζακ ή του Μοπασάν, υποβάλλοντας τελικά τα βιβλία σε μια διαδικασία φθοράς που ο Ντελόρμ αποκαλούσε εξανθρωπισμό. Το αποτέλεσμα, μετά από μια εβδομάδα βάρβαρης τελετουργίας, ήταν ένα διαμέρισμα ή ένα δωμάτιο με κομματιασμένα βιβλία, βρομιά και δυσωδία όπου ο μαθητευόμενος λογοτέχνης έπνεε τα λοίσθια, γυμνός ή με ένα σορτσάκι, βρόμικος και με σπασμούς σαν νεογέννητο ή ακριβέστερα σαν το πρώτο ψάρι που αποφάσισε να κάνει το πρώτο άλμα για να ζήσει έξω από το νερό. Σύμφωνα με τον Ντελόρμ, ο βάρβαρος συγγραφέας έβγαινε δυναμωμένος από την εμπειρία και, κάτι που ήταν πραγματικά σημαντικό, αποκόμιζε μια κάποια γνώση στην τέχνη της γραφής, μια σοφία που την αποκτούσε χάρη στην "πραγματική εγγύτητα'', την ''πραγματική αφομοίωση '' (όπως την αποκαλούσε ο Ντελόρμ) των κλασσικών, μια σωματική εγγύτητα που έσπαγε όλα τα φράγματα που επέβαλλε η κουλτούρα, ο ακαδημα'ί'σμός και η τεχνική. "

.................................................................................

Ένας ελάχιστος φόρος τιμής στον πολύ σπουδαίο Χιλιανό συγγραφέα Roberto Bolano - σε λίγες μέρες συμπληρώνονται επτά χρόνια από το θάνατό του ...

(το απόσπασμα από το βιβλίο του " Μακρινό Αστερι").

Latin ...

Never-say-die νοοτροπία, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η μπάλα παίζεται και με τα χέρια (φωτό), ο άτεχνος μέσος Abreu να εκτελεί το τελευταίο πέναλτυ λες και είναι ο Zidane, αυτή είναι η (ποδοσφαιρική) μυθολογία της Εθνικής Ουρουγουάης - αλλά και της Λατινικής Αμερικής ...

Οι γραφικοί Βραζιλιάνοι, που ευτυχώς αποκλείστηκαν, φυσικά εξαιρούνται ( remember Maracanazo ?)