Ένα

Παραφράζοντας αυτό που είχε γράψει ο Greil Marcus για τον μουσικοκριτικό Lester Bangs, το φετινό album του Kanye West απαιτεί από τον ακροατή τη θέληση να παραδεχθεί ότι ο καλύτερος μουσικός - rapper σήμερα είναι κάποιος που κατά δήλωσή του δεν μπορεί ούτε να γράψει μουσική ούτε να ραπάρει...

Το My Beautiful Dark Twisted Fantasy είναι ένα ξεκάθαρο tour de force που ήρθε στο τέλος ενός μετριότατου μουσικού έτους για να σώσει την παρτίδα και το Runaway ένα επικό μουσικό και λεκτικό statement, για το οποίο ο χαρακτηρισμός '' τραγούδι της χρονιάς '' ακούγεται μάλλον περιοριστικός ...

.

Νο 1 Κanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy

Δύο

Η εισβολή της εναλλακτικής χαρμολύπης στα στάδια ενόχλησε πολλούς, παρ΄όλα αυτά οι Arcade Fire θα απασχολούν τα μελλοντικά δημοψηφίσματα όταν περαστικά trends των δέκα ατόμων θα έχουν σβηστεί οριστικά από τους σκληρούς δίσκους - και αν όχι, έχουν ήδη κυκλοφορήσει τρία από τα καλύτερα albums των τελευταίων δέκα χρόνων.

Πειράζει που είναι μεγάλη μπάντα ; Όχι, δεν πειράζει ...

.

Επίσης, το τραγούδι Suburban War είναι το 1979 της δεκαετίας και θα ήταν το τραγούδι της χρονιάς, αν δεν υπήρχε το Νο 1 ...
.

Νο 2 Αrcade Fire - The Suburbs

Τρια

Ημιαποτυχημένη απόπειρα sleevefacing, αν και ορκίζομαι ότι έχω ακριβώς την ίδια polo μπλούζα με αυτή στο εξώφυλλο του δίσκου-εντάξει δεν είμαστε και ο Robert Capa, ήθελα και να επιδείξω ότι έχω το βινύλιο ...

* α, και τα τραγούδια του album δεν είναι άσχημα

Νο 3 Vampire Weekend - Contra

Tέσσερα

Ασφαλές κριτήριο για album της χρονιάς: να γυρνάς σχεδόν όλα τα δισκοπωλεία της Αθήνας μέσα σε μία μέρα για να το βρεις, γιατί πρέπει όπωσδήποτε να το πάρεις μαζί σου στις διακοπές του Πάσχα ...

.

N0 4 Joanna Newsom - Have one on me

Πέντε

Βραχνός προφήτης, καλά τί έμπνευση είχα ο άνθρωπος !

(ευχαριστούμε το blog ring of smoke για την διπλή παραπομπή - τσεκάρετε και εδώ)

No 5 Gil Scott Heron - I 'm new here

Έξι

'Ετος 2040. Πατέρας σέρνει βαριεστημένο πιτσιρικά σε μουσείο κέρινων - ή ότι υλικό υπάρχει τότε - ομοιωμάτων:

- Kαι αυτοί ποιοί είναι ;

- Το τελευταίο ροκ συγκρότημα, γιέ μου, ήταν 2010 όταν κυκλοφόρησαν το...

.

Νο 6 Kings of Leon - Come around sundown

.

(επίσης οι Kings of Leon μισούν τους hipsters, πράγμα επίσης θετικό)

Επτά

Απ(α)λό ροκ για ρουστίκ καταστάσεις στη μέση της λίμνης (ή του δάσους)

Νο 7 Midlake - The Courage of others

Οκτώ

(Δυστυχώς), ο ήχος της νέας Ελλάδας σήμερα ...

Μια μεγάλη υπόκλιση στη δισκογραφική εταιρεία Inner Ear, καθώς στην εταιρεία ηχογραφήθηκαν τα επερχόμενα albums της Λένας Πλάτωνος, του Φοίβου Δεληβοριά και του Θανάση Παπακωνσταντίνου - αν εξαιρέσεις τον Αγγελάκα, τον Κωνσταντίνο Β. και ίσως ένα-δύο άλλους που ξεχνάω, τα εναπομείναντα σημαντικά ή σημαίνοντα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής (;) πλέον ηχογραφούν εκεί...

.

Νο 8 Τhe Boy - Koystoymaki

Εννέα

Το And in the endless pause there came the sound of bees του Johann Johannsson κυκλοφόρησε στο μεταίχμιο του 2009 με το 2010, θα βρει όμως μία θέση στη φετινή λίστα, επανορθώνοντας και για το γεγονός ότι στο κουτσουρεμένο λόγω στρατιωτικών υπόχρεώσεων top 20 του 2008 δεν είχα συμπεριελάβει το Fordlandia, ένα από τα λίγα κλασσικά -με κάθε έννοια - albums των τελευταίων χρόνων. Σύμφωνα με το amazon, πάντως, κυκλοφόρησε το 2010 και όποιος θέλει μπορεί να προβάλλει ένσταση ...

.

Νο 9 Johann Johannsson - And in the endless pause there came the sound of bees

Δέκα

Οι Stone Roses να κυλιούνται σε οινοκαλλιέργειες στην California σε στύλ Sideways και να ακούνε Strawberry Alarm Clock. Ναι, φαντάσου τέτοιο σκηνικό ...

.

Νο 10 Tame Impala - Innerspeaker

Έντεκα

Outlaw Blues. Είσαι σίγουρος ότι ο Hank (Williams) θα το έκανε έτσι ; Ναι, κάπως έτσι θα το έκανε ...

.

Νο 11 Jamey Johnson - The Guitar Song

Δώδεκα

Drumming the beating heart

.

No 12 Four Tet - There is love in you

Δεκατρία

Καιρός να το πάρουμε απόφαση: μετά την ακατανόητη υποχώρηση των Interpol, θα αποθέσουμε τις ελπίδες μας για adult oriented rock στο ...

.

No 13 Τhe National - High Violet

Δεκατέσσερα

Αν και προτιμώ τους προπολεμικούς μπλουζίστες - κατά προτίμηση με το πρόθεμα Blind - η εκσυγχρονιστική άποψη των Black Keys θα έκανε τον Jack White να σπάσει τα σπάνια 78άρια του Charley Patton ...

.

Νο 14 Τhe Black Keys - Brothers

Δεκαπέντε

Ο Robert Wyatt θεωρείται αδίκως εξεζητημένος και ''δύσκολος'' - αν κάποιος διαβάσει αυτή την ανάρτηση και ακούσει το album του Rock Bottom (1974), ένα από τα πιο μοναδικά albums όλων των εποχών, αυτό το blog θα έχει κάποια αξία ...

Το For The Ghosts Within είναι άλλη μια προσθήκη σε μιά ξεχωριστή διαδρομή.

Νο 15 Wyatt/ Atzmon/Stephen - For The Ghosts Within

Δεκαέξι

Το Κατά Neil Ευαγγέλιο, της κιθαριστικής παραμόρφωσης και του απολογισμού του παρελθόντος. Σαν προφήτης από βιβλίο του Cormac McCarthy.

.

Νο 16 Neil Young Le Noise

Δεκαεπτά

Κλασσικότροπο indie - rock χωρίς ακαδημα'ι'σμούς και με καταπληκτικό εξώφυλλο που αντικατοπτρίζει το περιεχόμενο.

Κάποιους από τους συντελεστές του album θα τους συναντήσουμε και πιο ψηλά με τη μπάντα τους, ένας άλλος το παράκανε με τα μπλιμπλίκια και βρέθηκε εκτός, ενώ ένας τρίτος είναι (σχεδόν) συνονόματος με άλλη επιλογή του blog που θα αποκαλυφθεί στη συνέχεια (ανάρτηση - γρίφος για τις ελεύθερες ώρες του blogger).

.

Νο 17 Clogs - The Creatures in the Garden of Lady Walton

Δεκαοκτώ

Το God Willin' & The Creek Don't Rise είναι απλά ο θρίαμβος του αυτονόητου αλλά υποτιμημένου τρίπτυχου "τραγουδιστής - συγκρότημα - τραγούδι " και η φωνή του Ray La Montagne ο καλύτερος τρόπος να ακούσεις το χειμώνα.

.

Νο 18 Ray La Montagne - God Willin' & The Creek Don't Rise

Δεκαεννιά

Φαίνεται ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για τον Damon Albarn. Μία καρτούν μπάντα που εντυπωσιάζει live όταν πέφτουν οι μάσκες, μία όπερα για τον αλχημιστή και μαθηματικό του 160υ αιώνα John Dee προγραμματισμένη για το 2012, ο Mark E. Smith των Fall ως headliner στο Glastonbury ...

Nα σημειωθεί επίσης ως highlight του 2010 το dvd των Blur Νο Distance Left to Run - αν κρίνουμε από το Live In Hyde Park που συνόδευε την εν λόγω έκδοση, στην εμφάνισή τους στο Rockwave το 1999 είχαν στείλει replicas (καταραμένοι Pavement) ...

.

Νο 19 Gorillaz - Plastic Beach

Είκοσι

Ομολογουμένως δεν πρόκειται για το καλύτερο album των Hold Steady - ας θεωρηθεί η επιλογή για το Νο 20 ως φόρος τιμής ενός fan. Προσδοκώντας: α) να συνειδητοποιήσουν ότι οι Λιθουανοί διαπρέπουν στο basket και όχι στη μουσική παραγωγή και β) να επιστρέψει ο μυστακοφόρος κημπορντίστας Franz Nikolay ...

Νο 20 The Hold Steady - Heaven is Whenever

The final countdown (;)

Rock the vote, λοιπόν, με το τέταρτο ετήσιο δημοψήφισμα των bloggers που αρχίζει αύριο για τα καλύτερα albums της χρονιάς, και που γι΄αυτό το blog μεταφράζεται σε τα-20-albums-του-2010-που-άκουσες-περισσότερο-και-ξεχώρισες-μέσα-από-καμιά-τριανταριά-επιλογές.

Δεν ξέρω αν μπορείς να rock the vote όταν αυτό που ονομάζουμε popular (και rock) culture no longer applies to you, το underground έχει εκφυλιστεί σε υποείδη τελείως περιττά τύπου chillwave και τα μουσικά σου γούστα έχουν μετατοπιστεί τόσο στο παρελθόν όσο και σε άλλου τύπου μουσικές ...

Ελπίζω πάντως, η ανάρτηση, αν και απαισιόδοξη (βλ. και το όνομα του blog) να μη θεωρηθεί μίζερη, και οι επιλογές των άλλων bloggers να με διαψεύσουν ...

Eπίσης, φέτος, καθώς οι συμμετοχές έχουν αυξηθεί και κανείς δεν έχει την όρεξη να διαβάζει -αν διαβάζει- τις φλυαρίες σου, τα σχόλια για τα albums θα είναι σύντομα, χωρίς φιοριτούρες και θα γράφονται on the spot - αν και όπως έλεγε ο Truman Capote για τον Kerouac: "That's not writing, that's typing'' ...

Crack Music ...

Το γεγονός ότι η γνωστή δήλωση του Kanye West ('' Ο George Bush δε νοιάζεται για τους μαύρους ανθρώπους'') υπήρξε σύμφωνα με τον Bush η χειρότερη στιγμή στην προεδρία του μπορεί να θεωρηθεί σχεδόν το ίδιο σημαντικό με τα καταπληκτικά albums που κυκλοφόρησε ο West κατά την επάρατη δεύτερη τετραετία ...

Μετά και από την ακρόαση του νέου του album, My Beautiful Dark Twisted Fantasy, καταλαβαίνεις γιατί το ego κάποιες φορές δικαιολογείται απολύτως ...

Ρητορικές ερωτήσεις (;)

Το να γράφει κανείς σχετικά με τη μουσική είναι το ίδιο σαν να χορεύει σχετικά με την αρχιτεκτονική ;

Χρειάζεσαι πραγματικά τόσα βιβλία για τον Dylan ;

Μήπως ο καλύτερος μουσικός δημοσιογράφος σήμερα γράφει για κλασσική μουσική και όπερα ;

Είναι πράγματι τόσο απάλευτος ο Mick Jagger (και μήπως η Anita Pallenberg παρά τρίχα να είχε διαλύσει τους Rolling Stones πριν από καμιά σαρανταριά χρόνια ;)

Πενήντα πέντε ...

'' Εκείνο το βράδυ που λες, καβάλησε την ασημένια Porsche Spider και ξεχύθηκε στον αυτοκινητόδρομο με εκατό μίλια την ώρα. Έβρεχε κιόλας, εντάξει;

Νύχτα 30 του Σεπτέμβρη ... "

(από την ταινία Γλυκιά Συμμορία του Νίκου Νικολα'ί'δη ... )

Ξανά την Κυριακή ...

- Λόγω της προσφοράς κυριακάτικης εφημερίδας με albums του Μάνου Χατζιδάκι, ίσως οι επόμενες δεκαπέντε κυριακές ''να μην είναι πια μελαγχολικές'' ( εδώ μια αναφορά στον Φοίβο Δεληβοριά) ...

- Σε αφιέρωμα ελληνικού μουσικού περιοδικού για τα 100 Rock Icons δεν υπάρχει όνομα της προηγούμενης δεκαετίας ούτε για δείγμα - καλά, κανένας δεν ψήφισε τους Fiery Furnaces ;

Πέρα από την πλάκα, πάντως, στο εν λόγω τεύχος o Jeff Buckley, ο Michael Stipe, η Bjork, ο Scott Walker ή ο Axl Rose λάμπουν δια της απουσίας τους - μάλλον θεωρήθηκαν λίγοι ...

Ακροβάτες ...

Όπως και η συναυλία των REM στο Καλλιμάρμαρο, η συναυλία των U2 στο ΟΑΚΑ σε βάζει σε σκέψεις και καταλαβαίνεις γιατί some bands are bigger than others.
Kαι χωρίς να έχουν παίξει ποτέ live το καλύτερο ίσως τραγούδι τους ...

http://www.youtube.com/watch?v=NHa1ThS9avA

Hymnagogic Rock ...

Σε εποχές δύσκολες που ο κάθε αυτιστικός με sampler θεωρείται ιδιοφυία, habeamus ένα ΑLBUM που αρέσει ακόμη και σε άτομα που δεν ξημεροβραδιάζονται στο Pitchfork.

Το Suburbs των Arcade Fire είναι το μόνο φετινό album που άκουγα συνεχώς το καλοκαίρι - η συναυλία των U2 (μαζί με το Mundobasket) είναι από τα λίγα πράγματα που θα κάνουν υποφερτό το Σεπτέμβρη...

Τέρμα πιά με τις χρυσές μετριότητες του ''underground'' και τους συμπαθητικούληδες της δήθεν πρωτοπορίας - I wanna hear the big music ...

-

* πάντως ένα hypnagogic mix με early nineties Βίσση - Καρβέλα, Ρακιντζή και σχολικές κωμωδίες των eighties θα είχε τη φάση του ...

Summer, well ...

Να το δοκιμάσω με το Sgt Pepper's ...

" Σύμφωνα με τον Ντελόρμ, έπρεπε να γίνει κανείς ένα με τα μεγάλα έργα. Αυτό επιτυγχανόταν με τρόπο πολύ παράξενο: αφοδεύοντας πάνω στις σελίδες του Σταντάλ, φυσώντας τη μύτη του με τις σελίδες του Βίκτωρος Ουγκό, αυνανιζόμενος και εκφεσδονίζοντας το σπέρμα του πάνω στις σελίδες του Γκοτιέ ή του Μπάνβιλ, ξερνώντας πάνω στις σελίδες του Λαμαρτίνου, χαρακώνοντας το δέρμα του με ξυραφάκια και πιτσιλώντας με αίμα τις σελίδες του Μπάλζακ ή του Μοπασάν, υποβάλλοντας τελικά τα βιβλία σε μια διαδικασία φθοράς που ο Ντελόρμ αποκαλούσε εξανθρωπισμό. Το αποτέλεσμα, μετά από μια εβδομάδα βάρβαρης τελετουργίας, ήταν ένα διαμέρισμα ή ένα δωμάτιο με κομματιασμένα βιβλία, βρομιά και δυσωδία όπου ο μαθητευόμενος λογοτέχνης έπνεε τα λοίσθια, γυμνός ή με ένα σορτσάκι, βρόμικος και με σπασμούς σαν νεογέννητο ή ακριβέστερα σαν το πρώτο ψάρι που αποφάσισε να κάνει το πρώτο άλμα για να ζήσει έξω από το νερό. Σύμφωνα με τον Ντελόρμ, ο βάρβαρος συγγραφέας έβγαινε δυναμωμένος από την εμπειρία και, κάτι που ήταν πραγματικά σημαντικό, αποκόμιζε μια κάποια γνώση στην τέχνη της γραφής, μια σοφία που την αποκτούσε χάρη στην "πραγματική εγγύτητα'', την ''πραγματική αφομοίωση '' (όπως την αποκαλούσε ο Ντελόρμ) των κλασσικών, μια σωματική εγγύτητα που έσπαγε όλα τα φράγματα που επέβαλλε η κουλτούρα, ο ακαδημα'ί'σμός και η τεχνική. "

.................................................................................

Ένας ελάχιστος φόρος τιμής στον πολύ σπουδαίο Χιλιανό συγγραφέα Roberto Bolano - σε λίγες μέρες συμπληρώνονται επτά χρόνια από το θάνατό του ...

(το απόσπασμα από το βιβλίο του " Μακρινό Αστερι").

Latin ...

Never-say-die νοοτροπία, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η μπάλα παίζεται και με τα χέρια (φωτό), ο άτεχνος μέσος Abreu να εκτελεί το τελευταίο πέναλτυ λες και είναι ο Zidane, αυτή είναι η (ποδοσφαιρική) μυθολογία της Εθνικής Ουρουγουάης - αλλά και της Λατινικής Αμερικής ...

Οι γραφικοί Βραζιλιάνοι, που ευτυχώς αποκλείστηκαν, φυσικά εξαιρούνται ( remember Maracanazo ?)

Τέλος Εποχής ;

Σήμερα το απόγευμα ανακοινώθηκε ότι η ραδιοφωνική εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη είναι στον αέρα, κάτι που, αν γίνει πραγματικότητα, σηματοδοτεί το επίσημο τέλος της ποπ και ροκ κουλτούρας στην Ελλάδα ...

Έτσι κι αλλιώς, στο κενό ανάμεσα στο lifestyle κοινό για το οποίο η μουσική είναι ισοδύναμη του fast-food και τους χίπστερς της κακιάς ώρας που απορρίπτουν ως mainstream οποιοδήποτε όνομα έχει απήχηση πέρα απ΄τον κομπλεξικό τους μικρόκοσμο, δεν υπάρχει πλέον ο υγιής μουσικόφιλος ...

Βέβαια είναι γεγονός ότι δεν ζούμε σε καμιά χρυσή εποχή για τη μουσική, όσο κι αν προσπαθούν να σε πείσουν οι ενθουσιώδεις bloggers - στο τέλος της χρονιάς θα δυσκολευτώ να βρω είκοσι albums που ν΄ αξίζουν πραγματικά τον κόπο ...

Σε κάθε περίπτωση, ο πολιτισμός, σαν αυτόν που προσφέρει ο Πετρίδης για 35 χρόνια, είναι πάντα αναλώσιμος από το "κράτος" - έλα μωρέ, σε περίοδο κρίσης θα ασχολούμαστε με τραγουδάκια ;

Περισσότερα στο gone4sure blog, όπου τα πράγματα -για τον Γιάννη Πετρίδη, αλλά και τον μουσικό τύπο- λέγονται όπως πραγματικά είναι ...

Ο ήχος της βουβουζέλας ...

Ο κρετινισμός κάποιων μπορεί να σε κάνει να σίχαθείς ακόμα και το μπάσκετ (βλέπε τον αγώνα (;) στο ΣΕΦ). Εξάλλου ο αθλητισμός αντικατοπτρίζει την κοινωνία, όπως θα ΄λεγε και κάποιος βαθυστόχαστος αναλυτής ...

Υποτίθεται ότι η παρουσία της Εθνικής Ελλάδος στο Μουντιάλ θα απαλύνει την κρίση και τα κοινωνικά προβλήματα. Πάντως την τελευταία φορά που, εν μέσω πτώχευσης και ΔΝΤ, η Εθνική Αργεντινής υποσχέθηκε να παίξει και για το φτωχό λαό, το αποτέλεσμα ήταν αποκλεισμός από την πρώτη φάση και πολύ κλάμα (βλ. τον εικονιζόμενο Gabriel Batistuta) ...

The road leads where it's at ...

Ό,τι και να πει κανείς για την ηγεμονική εμφάνιση του Bob Dylan στη Μαλακάσα είναι λίγο ...

Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για τον ίδιο το Dylan, ευδιάθετο, με το χαμόγελο της γάτας του Cheshire, να συνεχίζει on the road αφού αυτό ξέρει και θέλει να κάνει (εξάλλου, αν δεν κάνω λάθος, πρίν από την έναρξη της συναυλίας ακουγόταν από τα μεγάφωνα η ηχητική έκδοση του βιβλίου του Kerouac ), το γεγονός ότι τραγούδια σαν το ταπεινό Honest with me δεν υστέρησαν σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κλασσικά, τη σφιχτοδεμένη μπάντα με τον Robbie Robertson - lookalike κιθαρίστα Charlie Sexton ...

Τί σημασία έχουν, πραγματικά, μερικές αδύναμες φωνητικές χορδές όταν αντικρύζεις την Ιστορία ;

Η παρούσα ανάρτηση απορρέει από ηθική υποχρέωση του blog να ενημερώσει το φιλόμουσο κοινό, γιατί αν διάβαζες τα έγκυρα μουσικο -εναλλακτικά πόρταλ θα νόμιζες ότι τα απόλυτα μουσικά γεγονότα της ημέρας ήταν οι Black Heart Procession και οι Thievery Corporation - άτιμες χορηγίες ...

Τυφλό Σημείο ...

It' s the price you got to pay

Do yourself a favour and pack your bags

Buy a ticket and get on the train

Cause this is fucked up fucked up

People get crushed like biscuit crumbs

This is your blind spot blind spot

You cannot kickstart a dead horse

You just crash yourself and walk away

[thom yorke - black swan]

Music when the Lights go out ...

Kαθόλου άσχημο τo καινούριο τραγούδι των Ιnterpol The Lights που βρίσκεται ήδη στο repeat, δεν θα είχε όμως πλάκα να ήταν διασκευή στο (σχεδόν) ομότιτλο τραγούδι των Editors ; Θα αποδείκνυε ότι οι Interpol έχουν και χιούμορ ...

Σε αγχωτικούς post-punk ρυθμούς και η βινυλιακή επανέκδοση του single των Metro Decay που τσίμπησα μ΄ ένα πεντάευρω απ΄το γνωστό δισκάδικο της Καπλάνων, περιορισμένη εκδοση 800 αντιτύπων, αριθμός αντιτύπου 315, όπως γράφει το οπισθόφυλλο ...

For the record ...

Υπερασπίσου το δισκάδικο, αγαπητέ αναγνώστη, records manent, οι υπολογιστές και τα mp3 είναι μηχανήματα του διαβόλου, όπως έχει διαπιστώσει κατ΄επανάληψιν ο γράφων - με αφορμή την record store day, που εκτός των άλλων ώθησε τους Blur πίσω στο studio ...

Αφορμή επίσης να ποστάρω και αυτό το καταπληκτικό εξώφυλλο ως tribute στον προσφάτως αποθανόντα drummer Steve Reid (R.I.P).

The hardware slump ...

Καιρός να θυμηθείς πώς ήταν η ζωή χωρίς υπολογιστή ...

Sing for Alex Chilton ...

If he was from Venus, would he feed us with a spoon?
If he was from Mars, wouldn't that be cool?
Standing right on campus, would he stamp us in a file?
Hangin' down in Memphis all the while.

Children by the million sing for Alex Chilton when he comes 'round
They sing "I'm in love. What's that song?
I'm in love with that song."

Cerebral rape and pillage in a village of his choice.
Invisible man who can sing in a visible voice.
Feeling like a hundred bucks, exchanging good lucks face to face.
Checkin' his stash by the trash at St. Mark's place.

I never travel far, without a little Big Star

Runnin' 'round the house, Mickey Mouse and the Tarot cards.
Falling asleep with a flop pop video on.
If he was from Venus, would he meet us on the moon?
If he died in Memphis, then that'd be cool, babe.

Μόλις πριν από ένα μήνα είχα βρεί το εικονιζόμενο βινύλιο με το ομώνυμο τραγούδι των Replacements ...

Τελικά δεν πέθανε στο Memphis...

Alex Chilton Rest in Peace ...

όπως επίσης και στον Charlie Gillett, του οποίου το Ο ήχος της πόλης ήταν το πρώτο μουσικό βιβλίο που διάβασα ...

27 ...

'' 27 years of nothing but failures
and promises I couldn't keep ... ''

{ Ryan Adams - Let it Ride }

Δύσκολη ηλικία, κάποιοι δεν την σκαπούλαραν ...

Alice in chains ...

Δεν είμαι ο πιουρίστας που θα κατηγορήσει τον Tim Burton ότι δεν έμεινε πιστός στα βιβλία του Lewis Carroll, η ταινία δεν ήταν κακή , αλλά το αποτέλεσμα ήταν μάλλον κατώτερο του αναμενομένου και λίγο έφερε τη σφραγίδα του σκηνοθέτη ...

Πάντως, για όποιον νομίζει ότι Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων είναι αποκλειστικά παιδικό ανάγνωσμα, συστήνεται το βιβλίο The Annotated Alice του Martin Gardner, που πρόσφατα μάλιστα εμφανίστηκε και σε μία blink-and-you-'ll-miss-it σκηνή στο Lost.

Κάπου βρήκε λακκούβα ...

Αν εξαιρέσεις την προσπάθεια αποκρυπτογράφησης του νέου, τριπλού έπους της Joanna Newsom, τις τελευταίες μέρες ακούω πολύ Neil Young και κυρίως το Tonight's the night, δεύτερο μέρος της επονομαζόμενης '' ditch trilogy'' , ήτοι της ηθελημένης προσπάθειάς του να ξεφύγει από τον -υποτίθεται- middle of the road ήχο του Harvest.

O Νeil ηχογράφησε το album τελείως λιώμα, πιο rambling και από τη Charlotte, επηρρεασμένος από τους θανάτους του κιθαρίστα των Crazy Horse Danny Whitten και του roadie Βruce Berry, και αυτό κι αν φαίνεται στο ηχητικό αποτέλεσμα. Τα περισσότερα τραγούδια είναι γεμάτα ''λάθη'' και η φωνή του ακούγεται χειρότερη από ποτέ.

Πρόκειται, φυσικά, για αριστούργημα ...

Βραχνός προφήτης

Πόζα αλά Άκη Πάνου, διασκευάζει το Me and the Devil του Robert Johnson...

When you 're born into trouble, you live the blues...

Kαλά, τί σκατά έκαναν οι Massive Attack έξι χρόνια ;

Τί έγινε ρε παιδιά ...

... γουότ χάπενντ, πώς διαστρεβλώθηκε έτσι ο χωρόχρονος, ποιός ζεί και ποίος πέθανε;

Τάδε έφη Sayid στην πρεμιέρα του έκτου κύκλου του Lost, σαν μια σύγχρονη εκδοχή του Σπύρου Παπαδόπουλου από τους Απαράδεκτους ...

Y.Γ : Ας σκοτώσει κάποιος τον Jack, πριν εξολοθρεύσει τους πάντες στο νησί, σε χρόνο παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα ...

February made me shiver ...

'' Να σου λοιπόν, θαμμένος μέσα στην κοιλιά εκείνου του μήνα που σου πλάκωνε τη ψυχή,το πελώριο, γκρίζο θηρίο που λέγεται Φεβρουάριος '' - όπως έγραφε ο Clive Barker στον Κλέφτη του Κάποτε ...

To επερχόμενο τριπλό album της Joanna Newsom και τα νέα επεισόδια του Lost θα βοηθήσουν κάπως την κατάσταση ...

End of an ear ...

-Μήπως το τέλος της ποπ και ροκ κουλτούρας είναι γεγονός και ο θάνατος του Michael Jackson και οι επανεκδόσεις των Beatles αποτελούν κάτι σαν bookends;

-Η επιλογή των Tinariwen για album της χρονιάς από τον Γιάννη Πετρίδη και τον Κώστα Ζουγρή, που θα συνεχίσουν την εκπομπή σε πιό retro βάση,είναι άλλη μια ένδειξη-όσο και αν μου αρέσουν, δε νομίζω ότι θα ήταν Νο 1 αν υπήρχε κάποιο album ''κοινής αποδοχής''. Ακόμη και για τους Animal Collective υπάρχει μεγάλη διχογνωμία ...

-Εξάλλου, την περίοδο των γιορτών άκουγα Scott Walker, Στέρεο Νοβα, grunge, Τρίτο Πρόγραμμα και σχεδόν τίποτα ''καινούριο''...

-Τα πράγματα στη μουσική δημοσιογραφία δεν είναι καλύτερα, γι' αυτό ξεχώρισα το βιβλίο-περιοδικό Loops που ανακάλυψα σε κεντρικό δισκοπωλείο και περιέχει μεταξύ άλλων ένα διήγημα για τον Paul Simon και τον Chevy Chase και ένα comic strip που συνδέει τον Tom Waits με τον Roberto Bolanο, ένα συγγραφέα στον οποίο ίσως επανέλθω μόλις τελειώσω το καταπληκτικό Οι άγριοι ντετέκτιβ.

-Μιλώντας για τον Paul Simon, το νέο album των Vampire Weekend είναι εξαιρετικά εθιστικό . Γιατί όμως έβαλαν την τύπισσα από το Grey 's Anatomy στο εξώφυλλο ;

υ.γ: Άσχετο, αλλά πόσο χοντρά θα τα έπαιρνε ο Kanye West από το Gummy Bear αν έκανε μήνυση για πνευματικά δικαιώματα ;