19/2/08

Παιχνίδια χωρίς σύνορα

Σε δουλειά να βρισκόμαστε...

Αλλη μια πρόσκληση του gone for sure (βυζάντιο,really;) για το παρακάτω παιχνίδι(;)

Οδηγίες
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123.
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Καθώς μετά την ανάγνωση του βιβλίου του Cormac Mc Carthy αποφάσισα μια απαραίτητη λογοτεχνικη αγρανάπαυση (σε λίγο θα γίνω ο Βασίλης Βασιλικός),έπιασα το βιβλίο Bring The Noise με τη συλλογή άρθρων του έγκριτου μουσικογραφιά Simon Reynolds που βρίσκεται στο κομοδίνο μου από το Γενάρη και το διαβάζω αποσπασματικά -τη μία διαβάζεις για τους Husker Du,την άλλη για τον Puff Daddy.

Πηγαίνοντας στην 5η περίοδο της σελ. 123,παρατηρώ ότι ο φίλτατος Simon μόλις έχει τελειώσει ένα κομμάτι για τους Happy Mondays,οπότε συνεχίζω τη συναρπαστική αυτή διαδικασία στη σελ. 124 και το άρθρο για τους Manic Street Preachers :

''Can you feel it?A creeping paralysis accompanying every advance in the obese accumulation of 'good music' ,a seeping slide into the mire of eclecticism.Don't you feel the urge to purge rising like bile at the back of your throat ? ''

Αυτά, και ελπίζω να μην τιμωρηθώ για τη μη τήρηση της 5ης οδηγίας,καθως α)οι περισσότεροι bloggers που ξέρω και εμπιστεύομαι έχουν ήδη προσκληθεί β)το blog είναι νεοσύστατο και δεν έχω στοιχεία για την αναγνωσιμότητά του.

6 σχόλια:

elafini είπε...

ιδού ένας επισκέπτης ;)

ενδιαφέρον φαίνεται το βιβλίο

Ανώνυμος είπε...

ιδου αλλος ενας!

τς τς τς... κλεβεις!

Ανώνυμος είπε...

Να κι ένας (τακτικός) τρίτος.
SImon Reynolds, προσκυνώ.

MenieK είπε...

κι άλλος επισκέπτης... βλέπεις τα μπλογκοπαίχνιδα ειναι σαν τα βοτσαλάκια του Κοντορεβυθούλη: Δείχνουν τον δρόμο αλλά για το blogoσπίτι των άλλων

another day full of dread είπε...

... ή σαν το άλλο παραμύθι που κάποιος/α αφήνει ψίχουλα για σημάδι(ή κάτι φαγώσιμο τελος πάντων),τα πουλιά τα τρώνε κ δε μπορεί να γυρίσει!

Stratos Bacalis είπε...

Βρε έχει επισκέπτες (την αφεντομουτσουνάρα μου καλη ώρα) απλά του αρέσει να κλαίγεται.