Μπορεί λόγω του χρονοδιαγράμματος να χάσαμε το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας των Happy Mondays,αλλά μετά την εξωφρενική εμφάνιση των Holy Fuck στο Synch δε θα πείραζε να χάναμε και τους Stone Roses (εντάξει,αυτό μάλλον είναι ύβρις).Πραγματικά δε θυμάμαι την τελευταία φορά που ήθελα να ξαναδώ συναυλία σε repeat αμέσως μετά το τέλος της.Συμπαθητικοί οι Yo La Tengo,ενδιαφέρων ο Vladislav Delay,πολύ καλοί οι Liars και οι The Field,αν και δυστυχώς δεν έπαιξαν το Α paw in my face.
Επίσης,δεν είναι ο Bez -επάγγελμα crowd pleaser-το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα περιττού μουσικού σε συγκρότημα (μαζί ίσως με τους χορευτές από τους Prodigy και τον τύπο που ήταν στους Wham με τον George Michael);Για του λόγου το αληθές,παραπέμπω στον αποτυχημένο μουσικό της αγγλικής σειράς-κόλλημα Peepshow (βλέπε προηγούμενο post),που όταν τον συγκρίνουν με τον Bez τον αποστρέφεται μετα βδελυγμίας (τα επεισόδια του Peepshow,για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχουν ολόκληρα στο You Tube).
14/6/08
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
να βλεπαμε κιολας τη μπαντα μια χαρα θα ηταν. εαν δεν εισαι 2 μετρα η τρελαμενος στην πρωτη σειρα δεν παιζει να δεις τι γινεται στη σκηνη. η μονη μλκ του φεστιβαλ!
Εχεις δίκιο,ακόμα κ εγώ που είμαι
σχετικά ψηλός-και άμυαλος-αρκετές φορές έχω πρόβλημα οπτικής,πχ πρόπερσι στους Tool ...
you tell me! τοτε ειχαμε περιπετειες και με το καπνισμα! χεχε..
Δημοσίευση σχολίου